"Ze zijn vooruitstrevend en willen echt doorpakken"

Barry begon ooit met vier zonnepaneeltjes op een particuliere woning. Dan is de 61 hectare grond aan duurzame opwek wat hij nu mag managen wel even andere koek. Over een half jaar ziet hij het resultaat ervan en is alles ‘up and running’ voor de eerste tests van het zonnepark. Op het moment dat we hem spreken, wordt de bouwplaats ingericht en alle toegangswegen aangelegd zodat het park optimaal toegankelijk is voor iedereen. De maand erop staat het plaatsen van hekwerk op de planning en worden de eerste palen in de grond geslagen. Vervolgens komen de eerste zonnepanelen en wordt het park verder afgebouwd. 

Hobbels op de weg daar naartoe, of laten we zeggen uitdagingen, horen bij de ontwikkeling van een zonnepark. En bij de omvang van Masterveldweg kun je je voorstellen dat daarmee ook uitdagingen groter kunnen zijn. 

Stroomversnelling

Zorgen voor een goede netaansluiting en dat je deze actief mag gaan gebruiken is de eerste uitdaging. Barry: “Wat je opwekt, lever je terug aan het energienet. Maar, dat net heeft vaak beperkte ruimte. Zo ook in Winterswijk. Daarom hebben we samen met Liander een mooie oplossing gevonden, waarbij we de eerste jaren 5% minder leveren aan het net. Na de geplande uitbreiding van het onderstation leveren we volledige capaciteit.”

Percelenpuzzel leggen

Dan de volgende uitdaging. Een zonnepark van 61 hectare groot vraagt om een intensieve samenwerking met verschillende grondeigenaren, omwonenden en andere partijen, zoals de gemeente. Hoor en wederhoor zijn dan belangrijk om alle landschappelijke puzzelstukjes te kunnen leggen waarop Masterveldweg mag verrijzen. Hoe ging dat in Winterswijk? Barry: “Vijf landeigenaren doen mee, waarvan één zijn land heeft verkocht. Het is vrij uniek dat vijf landeigenaren met aaneengesloten grond allemaal wilden meewerken aan een groot zonnepark. Dit heeft in de aanloop voor wat vertraging gezorgd omdat de plannen veel gewijzigd zijn, maar we zijn erg trots op het eindresultaat.”

En als de puzzel van percelen uiteindelijk in overeenstemming met omgeving en de gemeente is gelegd, kan de  vergunning worden aangevraagd. Je zou kunnen zeggen, een van die andere uitdagingen, al beweegt het overheidsapparaat goed mee: “Winterswijk staat er heel goed in. Ik vind ze daarin vooruitstrevend en ze willen echt doorpakken om de afgesproken doelstellingen te halen die zijn vastgelegd in de Regionale Energie Strategie (RES). Ook was de samenwerking binnen de gemeente goed. Alle verschillende medewerkers, verantwoordelijk voor duurzaamheid, ecologie en ruimtelijke ordening, zijn vanaf het begin betrokken en werken effectief samen.” Barry benadrukt daarbij dat helemaal bij zo’n groot project alles zorgvuldig en in stapjes gaat: de procedures rond de bouw, de aanleg van de kabels en zoals genoemd de samenwerking met alle landeigenaren. En hoe zit het met de direct omwonenden? Zij zijn meegenomen en gehoord tijdens keukentafelgesprekken en informatieavonden. 

Omgeving met rust laten

Inpassing in het landschap en de natuur in en rondom het zonnepak verrijken is nog een grote prioriteit van Statkraft: “Zones worden ingezaaid met een toplaag van bloemenrijk grasmengsel en we brengen heideschraal grasland terug. Dat heeft een positief effect op de hele omgeving. Je investeert in de natuur en laat deze vervolgens met rust, zodat bepaalde vogelsoorten weer terugkeren naar deze plek”, vertelt Barry. Ook zorgt Statkraft ervoor dat broedplaatsen niet worden verstoord. Hij vervolgt: “We hebben veel overleg met ecologen. Ze zijn betrokken bij het zonnepark en doen inspectierondes. Daarbij kijken ze voordat we gaan bouwen of er weidevogels in het veld zitten. Is dat het geval? Dan mogen wij daar niet bouwen tot het broedseizoen is afgelopen.”

Een energieke snelweg

Tot slot laten we Barry’s licht schijnen op de jaren die voor ons liggen. Extra interessant, want je mag hem met twee decennia aan ervaring in duurzame energie met recht een (ervarings)deskundige noemen: “Een belangrijke vraag is: hoe gaan we energie opslaan? We moeten gaan bufferen en daarbij moet het denkpatroon van consumenten veranderen: van ‘er is altijd energie beschikbaar’ naar ‘slimmer omgaan met energie’. Het moment komt dichterbij waarop je op andere momenten van de dag, andere tarieven betaalt. Allemaal om het net te ontlasten.” Dat doet toch een beetje denken aan de snelweg. Blijven we die belasten in de spitsuren of kunnen we flexibeler omgaan met onze tijden?